Het Odensehuis in Papendrecht is ondergebracht in de Gerbrandystaete aan de P.J. Gerbrandystraat en is een ontmoetingspunt voor zijn deelnemers: mensen met geheugenklachten/licht dementerenden en hun mantelzorgers. Mensen met geheugenklachten kunnen met behulp van vrijwilligers allerlei vormen van dagbesteding krijgen. In de praktijk zoeken de mantelzorgers, vaak de partners van mensen met geheugenklachten, elkaar ook op in het Odensehuis en vinden zo steun bij elkaar.

Het Odensehuis in Papendrecht is gestart in oktober 2019. Iedere dag zijn er tussen de 20 en 30 deelnemers. Omdat er nu corona is, maken deelnemers een telefonische afspraak voor hun komst. Voor de coronatijd was dat niet nodig. Het unieke van het Odensehuis is, naast die vrije toegankelijkheid, het feit dat een diagnose of indicatie voor dementie niet nodig is. Dat mantelzorgers er terecht kunnen, maakt deze instantie ook bijzonder. Door de gang naar het Odensehuis wordt voorkomen dat mensen in hun huis geïsoleerd raken en kunnen zij langer thuis blijven wonen.  

De naam komt van de Deense stad Odense waar met dit unieke concept in 2001 een inloophuis voor licht dementerenden is geopend. Met de dementerenden wordt gezocht naar activiteiten die het best bij hen passen zodat zij een hernieuwde invulling aan hun leven kunnen geven.

Naast dagopvang biedt Odense advies en ondersteuning. Sommige deelnemers krijgen zelfs via het Odensehuis hun maaltijden mee. Het huis heeft een vaste plaats in het leven van veel deelnemers gekregen.

 

De organisatie heeft dringend meer vrijwilligers nodig.

Sinds de start in 2019 is de toeloop van deelnemers sterk toegenomen. Als straks de corona achter de rug is verwacht het bestuur zelfs een verdubbeling. Odense moet dan gaan uitkijken naar een grotere ruimte en nog meer vrijwilligers. Coördinatrice Marjan geeft aan dat het best een puzzel is om een voldoende bezetting van vrijwilligers te krijgen. Dat lukt nog steeds goed, maar met de groei van deelnemers is meer menskracht nodig.

Lastige momenten zijn als een deelnemer de mededeling moet krijgen dat hij niet langer kan blijven en dat een zorg- of verpleeghuis noodzakelijk is geworden. Dat zijn ook voor de vrijwilligers de moeilijke situaties. ,,Maar’’, zegt Marjan, ,,daarin ondersteunen wij hen goed.’’ Als mensen met geheugenklachten niet meer kunnen komen, blijft de mantelzorger vaak nog wel het Odensehuis bezoeken.